Οι περισπούδαστοι πισωπατήσαν
στης ντροπής τα έδρανα καθίσαν
να μιλήσουν τάχα ... να κρυφτούν.
Συνεχίζει εδώ, πάτα παναθεμά σε!
και όμως να και οι ανδρειωμένοι
τα φτερά ανοίξαν
στις κερκόπορτες μπροστά σταθήκαν
και βροντοφώναξαν ξανά
ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ.
*~*
Δεν είναι μύθος,
μην γελιέστε,
στις μέρες μας χαθήκατε
μα δε ξεχνιέστε,
σε τούτους τους άγριους καιρούς.
*~*
Εκείνο το πρωί ,
λες και δεν ήθελε να ξημερώσει
κι μέρα φοβότανε.
Λες και δεν ήθελε,
ο ήλιος να ανατείλει,
να μην δει το κακό που ερχότανε.
*~*
Τα πουλιά λουφάξαν στις φωλιές τους,
αισθανθήκαν το μεγάλο κακό,
τις χιλιάδες ανάσες
και με μιας των σοφών τα χαρτιά
τα τυλίξανε πύρινες γλώσσες
*~*
Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου.
Λυσσασμένα σκυλιά, να ξεσκίσουν ξανά,
(θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου)
φέρνουν τώρα σα σάρκα να κατοικήσουν
x2
*~*
Πατρίδα μου αγαπημένη, ποια κατάρα σε βαραίνει
τόση μοναξιαααά
Τα παιδιά σου διαλεγμένα,
σ' έναν θάνατο ταγμένα και στην ξενιτιά
Πατρίδα μου.
*~*
Που είστε παλικάρια
γιατί και πώς μπορείτε να είστε ξεχασμένοι
αυτό είναι το παράπονο που οργή στα χείλη φέρνει.
*~*
Εκείνο το πρωί,
λες και δεν ήθελε η αυγή να φέρει για το χάραμα χρώματα.
Λες και δεν ήθελε ο ήλιος να προσφέρει να μην δούμε το αίμα στα σώματα.
Ουρλιαχτά που φωνάξαν ΑΕΡΑ
να θυμόμαστε εκείνη την μέρα.
Την χαμένη πατρίδα.
Στης Ελλάδας το κόρφο ως πότε
να φωλιάζουν ηγέτες προδότες
*~*
Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου.
Λυσσασμένα σκυλιά, να ξεσκίσουν ξανά,
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου
x2
*~*
Αχ Ελλάδα λυπημένη
έρημη μα δοξασμένη
πόσο σ'αγαπωωώ
Οι ήρωες που μας ζητάνε να μην δώσουμε να φάνε κι άλλο μερδικό
Πατρίδα μουυυ(Πατρίδα μου)
*~*
Παλέψαμε δώσαμε μάχες τις κερδίσαμε
στην κορφή της γνώσης, Να σταθήκαμε
κι ήταν τότε που πάνω μας πέσαν βάρβαροι
και όλοι μικροί, φτωχοί και ανόητοι για να μας λιώσουν
Μα γεννήσαμε το Γέρο του Μοριά και τον Καραϊσκάκη
Ποιους αναστήσαμε ξανά;(Πατρίδα μου)
*~*
Πού είστε παλικάρια
γιατί και πώς μπορείτε να είστε ξεχασμένοι
αυτό είναι το παράπονο που οργή στα χείλη φέρνει.
Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες.
*~*
Πατρίδα μου, Πόσο σ'αγαπώ.
Πατρίδα μου, Πόσο σ'αγαπώ.
Πατρίδα μου, Πόσο σ'αγαπώ.
Πατρίδα μου, Πόσο σ'αγαπώ.
/* Re4cTiV3 */
τα φτερά ανοίξαν
στις κερκόπορτες μπροστά σταθήκαν
και βροντοφώναξαν ξανά
ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ.
*~*
Δεν είναι μύθος,
μην γελιέστε,
στις μέρες μας χαθήκατε
μα δε ξεχνιέστε,
σε τούτους τους άγριους καιρούς.
*~*
Εκείνο το πρωί ,
λες και δεν ήθελε να ξημερώσει
κι μέρα φοβότανε.
Λες και δεν ήθελε,
ο ήλιος να ανατείλει,
να μην δει το κακό που ερχότανε.
*~*
Τα πουλιά λουφάξαν στις φωλιές τους,
αισθανθήκαν το μεγάλο κακό,
τις χιλιάδες ανάσες
και με μιας των σοφών τα χαρτιά
τα τυλίξανε πύρινες γλώσσες
*~*
Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου.
Λυσσασμένα σκυλιά, να ξεσκίσουν ξανά,
(θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου)
φέρνουν τώρα σα σάρκα να κατοικήσουν
x2
*~*
Πατρίδα μου αγαπημένη, ποια κατάρα σε βαραίνει
τόση μοναξιαααά
Τα παιδιά σου διαλεγμένα,
σ' έναν θάνατο ταγμένα και στην ξενιτιά
Πατρίδα μου.
*~*
Που είστε παλικάρια
γιατί και πώς μπορείτε να είστε ξεχασμένοι
αυτό είναι το παράπονο που οργή στα χείλη φέρνει.
*~*
Εκείνο το πρωί,
λες και δεν ήθελε η αυγή να φέρει για το χάραμα χρώματα.
Λες και δεν ήθελε ο ήλιος να προσφέρει να μην δούμε το αίμα στα σώματα.
Ουρλιαχτά που φωνάξαν ΑΕΡΑ
να θυμόμαστε εκείνη την μέρα.
Την χαμένη πατρίδα.
Στης Ελλάδας το κόρφο ως πότε
να φωλιάζουν ηγέτες προδότες
*~*
Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου.
Λυσσασμένα σκυλιά, να ξεσκίσουν ξανά,
θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου
x2
*~*
Αχ Ελλάδα λυπημένη
έρημη μα δοξασμένη
πόσο σ'αγαπωωώ
Οι ήρωες που μας ζητάνε να μην δώσουμε να φάνε κι άλλο μερδικό
Πατρίδα μουυυ(Πατρίδα μου)
*~*
Παλέψαμε δώσαμε μάχες τις κερδίσαμε
στην κορφή της γνώσης, Να σταθήκαμε
κι ήταν τότε που πάνω μας πέσαν βάρβαροι
και όλοι μικροί, φτωχοί και ανόητοι για να μας λιώσουν
Μα γεννήσαμε το Γέρο του Μοριά και τον Καραϊσκάκη
Ποιους αναστήσαμε ξανά;(Πατρίδα μου)
*~*
Πού είστε παλικάρια
γιατί και πώς μπορείτε να είστε ξεχασμένοι
αυτό είναι το παράπονο που οργή στα χείλη φέρνει.
Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες.
*~*
Πατρίδα μου, Πόσο σ'αγαπώ.
Πατρίδα μου, Πόσο σ'αγαπώ.
Πατρίδα μου, Πόσο σ'αγαπώ.
Πατρίδα μου, Πόσο σ'αγαπώ.
/* Re4cTiV3 */
No comments:
Post a Comment